Tijdens de oorlog werden in Nederland mensen uit hun huizen verdreven. Dit had verschillende oorzaken. Zo werden plaatsen gebombardeerd, door zowel Duitsers als geallieerden, en moesten huizen langs de Noordzeekust wijken voor de aanleg van de Atlantikwall. De evacués werden in andere delen van het land opgevangen, zo ook in Westfriesland.
Dat evacués gastvrij werden ontvangen, blijkt uit de vele getuigenverslagen. Die geven een beeld dat gastgezinnen en evacués vaak nog jarenlang contact met elkaar onderhielden. Ook zijn uit dankbaarheid cadeaus aan gemeentebesturen geschonken.
Evacués werden opgevangen op boerderijen, in cafés en bij burgers thuis. Elke gemeente gaf nauwgezet door aan Bureau Afvoer Burgerbevolking hoeveel evacués in de gemeente verbleven. Uit een opgave van evacués in Midwoud eind juni 1945 valt het aantal mensen uit de Wieringermeer op. Dit heeft alles te maken met de onderwaterzetting van deze polder door de Duitsers op 17 april 1945.
