In augustus en september 1939 hield Jozef Buis uit Obdam een dagboek bij. Hierin plakte hij krantenknipsels over politieke en militaire gebeurtenissen in Europa en voorzag deze knipsels van commentaar. Zo registreerde hij de Duitse inval in Polen en de daaropvolgende oorlogsverklaring van Frankrijk en Engeland aan Duitsland.
Maar Jozef Buis had ook oog voor gebeurtenissen in zijn eigen omgeving. Hij werkte op het gemeentehuis van Obdam en maakte de mobilisatie van dichtbij mee.
De gemeenteambtenaar zag op 29 augustus 1939 de hele dag overvolle treinen met soldaten langsrijden en maakte melding van de paardenvordering in zijn woonplaats.
In oktober 1944 ontdekte de bezetter dat Jozef Buis persoonsbewijzen van jonge mannen vervalste zodat zij niet in Duitsland te werk hoefden. Hij werd gearresteerd en kwam in de gevangenis aan de Amsterdamse Weteringschans terecht. Als vergelding van een aanslag op een Duitse officier werden Buis en 28 andere gevangenen op 24 oktober door de Duitsers doodgeschoten.
Jozef Buis was toen 35 jaar oud en liet een vrouw en twee kinderen achter. Een monument in de muur van het voormalige gemeentehuis van Obdam herinnert aan hem.
