Omdat de Spanjaarden vanuit Amsterdam wilde proberen Noord-Holland te heroveren, probeerden de prinsgezinden de bevoorrading van deze stad te stoppen. Maar Don Frederique, de zoon van Alva, had het gevaar voorzien en 500 soldaten uit Haarlem naar Amsterdam gestuurd. Toen de prinsgezinden moesten terugtrekken naar Waterland, gingen ze dwars door de vijandelijke vloot op het IJ. Op bevel van Bossu werden zij achtervolgd door kanonniers, maar de meesten wisten te ontkomen.
Wel waren ze in de strijd veel geschut verloren. Daarom probeerden de steden van het Noorderkwartier op allerlei manieren aan nieuw geschut te komen. Er werden klokken, traliën van koorhekken en kandelaars uit kerken en kloosters gehaald om te laten vergieten. Ook hield men onder de burgers een inzameling van koperwerk. Van al het verzamelde materiaal heeft klokkengieter Hendrik van Trier verscheidde kanonnen gegoten.
Op deze burgemeestersrekening van Hoorn uit 1573 zien we ook zijn naam staan. Er staat dat op 20 oktober 1573 Albert Pietersz., of Albert de Geus van Enkhuizen, betaald is voor het leveren van "laeden" die nodig waren voor het geschut dat meester Hendrik goot. Vele klokken van de West-Friese kerken zijn door Hendrik omgegoten tot kanonnen. En, waar Oranje voor 1573 grote hoeveelheden geschut liet gieten in Engeland, heeft ook hij vanaf 1574 van de kwaliteiten van Hendrik van Trier gebruik gemaakt.
