Hadrianus werd in 1511 in Hoorn geboren. Na zijn opleidingen in geneeskunde en filosofie, werd hij arts, filoloog, privédocent en rector. Hij trouwde tweemaal. Zijn tweede huwelijk was met Adriana Simonsdr. Hasselaer, de zus van Kenau die bekend is door de legende over haar verzet.
In 1566 kreeg Hadrianus op aanbeveling van Willem van Oranje een belangrijke opdracht van de Staten van Holland: hij moest een geschiedenis van het gewest Holland schrijven. Hierin moest hij aantonen dat de Hollanders van oudsher rechten hadden die door de Spaanse koning Filips II niet mochten worden aangetast.
Hadrianus begon in zijn eerste deel, de Batavia, met een algemene beschrijving van Holland en hij voltooide deze in 1570. In deel twee en drie zou hij de geschiedenis verder beschrijven, maar doordat Alva ondertussen de macht in handen had, werd de opdracht ingetrokken en het eerste deel verboden.
Toen de Spanjaarden in 1572 Haarlem belegerden, waar Hadrianus woonde, wist hij over het ijs de stad te verlaten waarbij hij zijn gezin moest achterlaten. Hij trok in 1574 naar Middelburg waar de Prins hem het ambt van stadsgeneesheer schonk. Kort daarna stierf hij.